در فصل 22 از رمان 20،000 فرسنگ زیر دریا اثر ژول ورن نیز که در سال 1870 منتشر شد. “صاعقه های کاپیتان نمو” برای الکتریکی سازی یک سازه به عنوان سلاح دفاعی مشهود است. در رمانی دیگر با عنوان A Connecticut Yanke که در سال 1889 منتشر شد، از یک حصار برقی برای اهداف دفاعی نام برده می شود. اما اقای دیوید اچ ویلسون با حق ثبت اختراع 343939 در سال 1888 یک حصار برقی آزمایشی به طول  30 مایل را به اسیاب آبی متصل نمود که البته ساخت آن  با شکست مواجه گردید.

به طور کلی در بررسی پیشینه، تا اواخر قرن نوزدهم حصار برقی توسط دامداران در تگزاس به عنوان راهی برای مهار گاوها استفاده می شد. دامداران امریکایی به صورت تجربی متوجه شدند که سیم های برق دار نسبت به سیم خاردار برای محصور نمودن گاوها بهتر عمل می کند. اما مانند تمام طرح های اولیه این موارد  و روش ها غیر عملی دیگر بسیار خطرناک بودند. تا جایی که مانع برای گسترش استفاده از حصار برقی بوجود می آورد.

حصار WWI آلمان یا “سیم مرگ”در سال1915 میلادی توسط آلمانی ها برای محافظت از سربازان آلمانی درمقابل ارتش روسیه ساخته شد. هنگام جنگ، روسیه و ژاپن در بندر آرتور در سال 1905 از نرده های برقی استفاده شد. مقارن با همین دوران نرده های برقی در مرز بین بلژیک و هلند برای جلوگیری از حرکت غیر مجاز مردم از مرز به طول 300 کیلومتر اجرا شد. در این پروژه چندین رشته سیم مسی، با  ترکیب سیم خاردار حلقوی قرار می گرفت و قدرت جریان الکتریکی رها شده در این نردها مرگبار و نابود کننده بود. بر اساس شواهد تاریخی تخمین زده می شود این دیوار دفاعی منجر به مرگ و تلفات انسانی بیش از  3000 نفر گردید.

هم چنین در طول جنگ جهانی دوم ، نرده ها ی برقی توسط مبارزان آلمانی، انگلیسی و ژاپنی در اطراف اردوگاه های اسرای جنگی مورد استفاده قرار می گرفت. اما نرده های اطراف اردوگاه های کار اجباری آلمان مشهورتر بودند. ایجاد دیوار الکتریکی در تمام این شواهد تاریخی دارای ولتاژ بالا با جریان افسار گسیخته بود که برخورد با آن مرگبار و نابود کننده بود.

اما مهمترین توسعه اولیه حصار الکتریکی در نیوزیلند در سال 1936 آغاز شد. زمانی که ویلیام “بیل” گالاگر انرژی اولیه از سیم پیچ احتراق اتومبیل را برای دورنگهداشتن اسب از ماشین خود مورد استفاده قرار داد. روش آقای گالاگر خیلی زود مبدل به ساخت اولین مکانیزم نسبتا ایمن در حصار الکتریکی بود و گامی مهم در پیشرفت این تکنیک محسوب شد .

در دهه 1980 میلادی نیز با توسعه قطعات الکترونیک و ورود به دنیای دیجیتال  بگونه ای گام هایی توسط افراد مختلف برای توسعه مکانیزم بازدارندگی در حصار برقی برداشته شد. توجه به ایمنی و سلامت جانداران رویکرد اصلی و مهمترین ملاحظات در توسعه این صنعت محسوب می شود. در این رویکرد می بایستی علاوه بر تامین ایمنی و سلامت انسان یا حیوان الزامات مهم دیگری رعایت بشود. در مقالات بعدی به اهم  این الزامات در بخش قوانین ، استانداردها، ایمنی و سلامت خواهیم پرداخت.

مستندا اولین پیشینه سیستم فنس الکتریکی توسط یکی از نخبگان ملی کشور به نام شهریار نصری در سال 1386 در 30 هکتار از اراضی کشاورزی گیلان با موفقیت اجرا شد. این اجرای الگویی و موفق سبب گردید با R&D  و توسعه دانش این تکنیک اولین دستگاه فنس الکتریکی و بازدارنده با گواهی ثبت اختراع 80705  توسط ایشان  ثبت و پس از آن در کشور ایران با نام تجاری گریز توسعه و گسترش یابد. امروزه فنس الکتریکی درحوزه های مختلفی از جمله محصورسازی حیوانات در کشاورزی، جلوگیری از تخریب مراتع، حفاظت از منابع طبیعی، طبیعت گردی و مهمتر انکه در حفاظت پیرامونی مورد استفاده قرار می گیرد.